Een kijkje in de keuken van de bedrijfshulpverlening

Haroune Bagdadi (30) werkt als mobiele surveillant bij de Universiteit Utrecht. Als er ergens een melding is, gaat hij er in zijn surveillanceauto op af. Er kan van alles aan de hand zijn; van loos alarm of een ontsnapt paard dat de campus onveilig maakt tot serieuze ongevallen.

Rond de vijfhonderdduizend bedrijfshulpverleners zetten zich dag in dag uit in voor de veiligheid op het werk. Het zijn mensen waar u niks van hoort als alles goed gaat, maar wanneer er een calamiteit is, zijn zij als eerste ter plaatse. ‘Ik houd de zaken in de gaten, en als er iets aan de hand is, onderneem ik actie,’ zegt Phil Cobben (48), algemeen beveiliger bij de Universiteit Maastricht. Zowel Cobben als Bagdadi hebben als beveiliger ook bedrijfshulpverlening in hun takenpakket.

Stroomstoring  Cobben is vaak gestationeerd in de universiteitsbibliotheek. Als alle werkplekken bezet zijn en er dan iets gebeurt, dan krijgt de bhv’er te maken met een uitdagende situatie. Zo kreeg hij onlangs te maken met een stroomstoring. In de eerste plaats moest toen worden voorkomen dat iedereen door een donker gebouw zou gaan rondstrompelen. Ook moest tegelijkertijd zo snel mogelijk het probleem met de stroomvoorziening opgelost worden of tot evacuatie worden overgegaan. Dit vraagt om goed coördinatietalent. ‘Dan is het belangrijk dat je rustig blijft en goed nadenkt’, zegt Cobben. ‘Het is ook altijd belangrijk dat je als hulpverlener weet wie er in je pand is. Slechthorenden of doven hebben bijvoorbeeld extra aandacht nodig, want die horen een brandalarm niet.’

Brandmelding of ongeval
Als er melding van een brand is wordt automatisch de brandweer op de hoogte gesteld, waarna er altijd een wagen uitrijdt. Cobben heeft dan twee minuten om uit te zoeken wat er aan de hand is, voor er meer wagens opgeroepen worden. Met een druk op de knop vanuit de meldkamer kan hij een minuut extra krijgen om de situatie in beeld te krijgen: ‘Ik zet die verlenging er altijd op zodat ik goed de tijd heb uit te zoeken wat er aan de hand is.’ Als er echt iets aan de hand is en er bijvoorbeeld geëvacueerd moet worden, komen de andere medewerkers met een bhv-diploma naar de ‘aanvalskast’. Daar krijgen ze de standaarduitrusting: een portofoon, een zaklamp en een hesje.

Bagdadi heeft pas nog een ernstig ongeval meegemaakt. Het is volgens hem belangrijk om met name in de meest heftige situaties altijd professioneel te blijven. ‘Je kan wel gaan stressen of cynisch doen, maar dat heeft toch geen nut.’ Voor zijn goede optreden bij het ongeval ontving Bagdadi complimenten van zijn opdrachtgever. ‘Dat is belangrijk. Stel, je helpt iemand op straat na een ongeluk, en die persoon begint te schelden, dan denk je ook, “dat doe ik niet meer.”’

Goede bhv’ers
Het belang van genoeg goed opgeleide bhv’ers is groot. ‘Als er iemand onwel is en je moet een toevallige voorbijganger om hulp vragen moet je nog maar afwachten of het ook gebeurt’, zegt Cobben. Het is dan fijner om te weten dat je met iemand werkt die elk jaar de training volgt en weet wat hij doet. ‘Het niveau is goed.’

Dat is ook belangrijk, want er kan van alles gebeuren. Bagdadi vertelt dat er laatst ’s nachts een naakte man op een veldje naast een sloot stond. ‘De man was stijf van de kou en had zijn ogen dicht. Hij was totaal niet aanspreekbaar.’ Omdat de man agressief werd hebben de bedrijfshulpverleners de politie te hulp geroepen. ‘Aan zijn arm vastpakken werkte niet, wegtrekken lukte niet…We waren bang dat hij er een eind aan wilde maken door in het slootje te springen’, zegt Bagdadi. Gelukkig kwam al snel de politie.

Prachtig werk
Beide mannen genieten van hun werk. Bagdadi roemt de afwisseling terwijl Cobben juist geniet van het omgaan met de verschillende mensen. ‘Sommige studenten hebben respect voor je, terwijl anderen denken dat je maar een beetje rondhangt. Wanneer je aan die mensen duidelijk kan maken dat je er voor hun veiligheid bent: dat vind ik mooi.’