Al ruim dertig jaar controleren de beveiligers van Securitas alle hoeken en gaten van de campus van de Hogeschool Windesheim in Zwolle. En ook de komende jaren rijden zij hun rondes. Naar tevredenheid. ‘De beveiligers van Securitas kennen Windesheim op hun duimpje’, aldus Gert Simens, medewerkers facilitaire zaken.
Overdag is de campus in Zwolle het domein van de huismeesters, ’s nachts waken de beveiligers van Securitas over het terrein. ‘De campus is uitgebreid, met acht panden en tal van hoeken en gaten’, zegt Simens. ‘Dagelijks lopen hier rond de 13.000 studenten heen en weer. Maar ook ’s nachts vinden we beveiliging belangrijk. Beveiligers scannen daarom elke nacht diverse checkpoints en rijden niet alleen maar snel een paar rondjes.’
Ondanks dat er weinig rottigheid wordt uitgehaald, is het beveiligen van de campus een complexe taak waarbij je continu rekening moet houden met nieuwe dreigingen, weet Simens. ‘Gooide iemand vijftien jaar geleden een tegel door de ruit om een computerscherm te bemachtigen, tegenwoordig worden we op een heel andere manier bestookt’, zegt hij. ‘Onze ICT-systemen worden iedere week wel een paar keer aangevallen van buitenaf. Vaak vanuit het buitenland. Dat is best heftig.’
‘In de loop der tijd is er veel veranderd, als het gaat om beveiligen’, zegt hij. Computers zijn er in het gebouw nog nauwelijks te vinden. ‘Iedereen krijgt een laptop en die moet ’s avonds worden opgeborgen. Dat was vroeger wel anders. Ik herinner me nog de tijd dat de computerschermen hier allemaal binnenkwamen. Die waren wel geliefd bij inbrekers. Net als beamers. Maar dat soort schermen leveren nu bijna niets meer op. We werken nu met flexplekken, aan het eind van dag is alles opgeruimd en is er nog nauwelijks iets van waarde te vinden.’
Hoewel de ICT-ruimtes nog apart worden beveiligd, is de open cultuur kenmerkend voor Windesheim. Simens: ‘Iedereen mag overal binnenkomen. Als mijn oma hier bij wijze van spreken in de kantine gaat zitten, zal niemand daar raar van opkijken. Ik denk dat dat uniek is. Ik hoor wel van collega’s in de Randstad dat zij daar veel strenger op moeten toezien. De overlast van bijvoorbeeld zwervers is daar ook groter dan hier.’
Het veilig houden van studenten, docenten en bezoekers en spullen is de belangrijkste taak van de huismeesters. ‘Je bent een soort dorp waar van alles gebeurt. Mensen studeren en sporten hier. We hebben daarom een speciaal meldpunt voor diefstal en vermissingen en proberen ook het aantal EHBO-meldingen goed in kaart te krijgen. Dat is belangrijk. Stel dat in korte tijd zes mensen in gebouw B van de trap vallen, dan wil je weten wat er met die trap aan de hand is.’
Ook in de samenwerking met Securitas speelt het onderzoeken van gevaarlijke situaties en het stimuleren van bewustwording een belangrijke rol. ‘Securitas doet ieder jaar een check om te kijken waar we onszelf kunnen verbeteren en waar we beter op kunnen letten. Dat mondt regelmatig uit in acties.’
Een ander voorbeeld is de samenwerking op het gebied van het terugdringen van vals alarm. Simens: ‘In elke ruimte hangen melders die alarm slaan bij onregelmatigheden. In verband met de kosten wilde ik van 250 meldingen terug naar maximaal 120 tot 140 meldingen per jaar. In samenwerking met Securitas hebben we dat kunnen realiseren. Door goed te onderzoeken op welke signalen de melders aansloegen en elkaar scherp te houden.’
Bij de laatste aanbesteding was Simens blij dat Securitas opnieuw de opdracht kreeg de Hogeschool weer vier jaar te beveiligen. ‘Ik zag er enorm tegenop een nieuwe schouw te doen, alle plekjes aan te wijzen waar mogelijk storingen kunnen plaatsvinden en te moeten starten met een nieuw team. Van Securitas weten we wat ze aan ze hebben. Als je al dertig jaar hier rondloopt dan ken je de campus op je duimpje. Daarnaast heeft Securitas een goede service. Je kunt alles terugzien in het mooie portal dat ze hebben en ze zijn ook heel makkelijk te bereiken via de telefoon dus ja, ik ben blij met hun service.’
