Een incident hier, een melding daar; in een wereld waarin risicosignalen van alle kanten binnenkomen, wordt het steeds lastiger om hoofd- van bijzaken te onderscheiden en te bepalen wat wanneer relevant is. Wanneer is er sprake van een reële dreiging en wanneer niet? Wanneer moet je ingrijpen en wanneer kun je een melding naast je neerleggen? Bij al die vragen speelt de mens een cruciale rol.
Het zorgvuldig analyseren van vroege signalen van risico’s, zoals protesten, cyberaanvallen of andere veiligheidsdreigingen, is essentieel. Wie geen goed zicht heeft op de betrouwbaarheid of relevantie van meldingen, loopt het risico óf te laat te reageren, óf onnodig te escaleren, wat in beide gevallen gevolgen kan hebben voor uw bedrijfsvoering.
Hoe snel het mis kan gaan, blijkt uit een recent incident waarbij een organisatie een alert ontving over een ernstig geweldsincident met grootschalige politie-inzet. Bij controle bleek de bron een videogame-account te zijn. De gebeurtenis was fictief, maar zo realistisch verwoord dat automatische systemen het als een reële dreiging aanmerkten. Dit roept de fundamentele vraag op: wie bepaalt of een melding klopt, wat die betekent en of actie nodig is?
Het omzetten van signalen naar bruikbare risico-informatie, ook wel de intelligence cycle genoemd, vraagt om menselijk inzicht. Niet alleen om te bepalen welke informatie écht relevant is, maar ook om verbanden te leggen die algoritmes niet herkennen. Dit proces leidt tot betere algoritmes (zelflerend proces). Hoewel technologie helpt om snel grote hoeveelheden informatie te verzamelen en te ordenen, zijn mensen nog steeds nodig om context toe te voegen:
Hoe betrouwbaar is de informatie en wat betekent deze voor de eigen organisatie? Stel uzelf bijvoorbeeld vragen als:
Zonder context blijven meldingen vaak losse flarden. Zeker als organisaties alleen vertrouwen op automatische alerts. Veel bedrijven ontvangen meldingen over demonstraties, incidenten of verstoringen in de omgeving. Maar zonder context blijft onduidelijk wat deze betekenen voor de eigen operatie.
Organisaties die intelligence willen benutten, lopen vaak tegen dezelfde knelpunten aan. Zelfs als de juiste tools en mensen beschikbaar zijn, gaan dingen soms mis. Bijvoorbeeld wanneer essentiële stappen in het proces worden overgeslagen of verkeerd worden begrepen. Veelvoorkomende valkuilen zijn:
Bruikbare intelligence ontstaat in het samenspel tussen technologie en mens. Systemen signaleren snel en veel, maar mensen voegen interpretatie toe. Ze herkennen nuance, stellen kritische vragen en kunnen de impact inschatten. In het voorbeeld van de fictieve aanval waren het menselijke analisten die binnen enkele minuten concludeerden dat er geen sprake was van een reële dreiging. Zo werd onrust voorkomen en konden organisaties zich blijven richten op wat er wél toe deed.
Ook bij daadwerkelijke dreiging maken goed geïnformeerde analisten het verschil. Bij Securitas Risk Intelligence Services (RIS) werken experts die dagelijks duizenden bronnen analyseren om vroege signalen van risico’s te vertalen naar concrete inzichten – met oog voor sector, locatie en context. Tegelijkertijd verfijnen ze daarmee de onderliggende systemen en uitkomsten.
Goede intelligence geeft niet alleen antwoord op de vraag wat er gebeurt, maar vooral op waarom dat ertoe doet en wat je vervolgens moet doen. Dat vraagt om ervaring, context en gezond verstand. Juist daar ligt de kracht van menselijke expertise.